Det er ikkje sjeldan eg hev dårleg tid. Då gjeng eg fort. Det er heller ikkje sjeldan eg gjeng fort til dagleg (elder som eg likar kalla det «normal fart»).
Folk er ålment sett supertreige. Dei gjeng totalt utan mål og meining, og hev ikkje ei tanka i verdi for at det kann vera andre som ikkje likar at dei tek heile fortauget, elder verst av alt rulletrappa, når eg skal forbi.
Kva gjer folk i rulletrappa? Dei STÅR FAENMEG STILLE. Eh. Ei rulletrapp er ikkje laga for at du skal verta endå treigare ditt slimete fossil av ei utdøydd snegla!
Desse supermongisane klarar ikkje lesa dei små fine lappane som sporvegane hev laga; «Vennligst stå på høyre side» elder kva det no enn er. Grenselaust irriterande. I dag brukte eg irritasjonen på å tenkja korleis lappane kunne vorte betre. Det beste hadde sjølvsagt vore at treige folk berre kunne sitte heime, men då hadde det ikkje vore mykje folk i byen. So eg kom eg på ein upplagt idè som e ikkje forstår at folk hev sett i gang allereide;
Kva med å laga tvo soner i rulletrappa? Ei raud og ei blå, tagga ned med høveleg tekst som sjølv oldemor kann forstå då ho dreg på handletur i byen og er irriterande på alle område inkludert rulletrapproblemet. Men når ho ser ei blå sona held ho seg vonleg vekk grunna den høvelege påskriften. Eg laga ei teikning:
Det morosame her er at all den ungdommen som gjeng rundt og skriv meiningslause ting yveralt endeleg kann få noko fornuftig å gjera. Det vil truleg appelera av di det er like ulovleg, men fleire folk vil sjå det (alle yverser tagging no, det er so normalt). Hugs berre å skriv dei høvelege meldingane i dei forskjellege sonane mellum underskriftene slik at tante treig fær det med seg.
